Anton Pavloviç Çehov Sözleri :
Aşılmasına imkan olmayan hiçbir duvar yoktur.
Aşk; dostluk, saygı değil, insanları birleştiren bir şeye karşı duyulan ortak nefrettir.
Ben şimdiye kadar yürek acısına kulaktan şifa verildiğini hiç duymadım.
Beyaz fil görmek, mutlu birini görmekten daha kolaydır.
Bir akıl iyidir ama iki akıl daha iyidir.
Bir hastalık için birçok tedavi öngörülmüşse, hastalık iyileştirilemez demektir.
Bir kadın bir erkekle ancak şu sıra dahilinde dost olabilir; önce arkadaş, sonra sevgili, sonra dost.
Bir kadının gönlünü bir öpücükle kazanamayan bir adam, yumrukla hiçbir zaman kazanamaz.
Bu ölümlü dünyada, mutlak bir mutluluk yoktur. Her mutluluk kendi içinde bir zehir taşır ya da, dışından gelen bir zehirle zehirlenir.
Doğru sözü, kimse sevmez.
Düz yolda da sürçer insan.
Erkekler, kalpleriyle değil, fikirleriyle yaşarlar.
Gerçeğin sonunda zafere ulaşacağı söyleniyorsa da, bu doğru değil.
Hayatınızı sonuna kadar yaşamadıkça, talihinizden şikâyet etmeyin.
Her şey aşka boyun eğer.
Herkese inanmak lazım, yoksa yaşamaya imkan yok.
Hiçbir şey istemeyen, hiçbir şey ummayan ve hiçbir şeyden korkmayan sanatçı olamaz.
İnsan, bin yıl sonra da gene aynı şekilde içini çekerek; “Ah, yaşamak ne zor!” deyip duracak, bununla beraber gene tıpkı şimdi ki gibi ölümden korkacak, onu istemeyecektir.
İnsan, kendi vicdanından bir şey gizleyemez.
Kendini yalnız hisseden kimse için, her yer çöldür.
Kısaca ifade edebilmek, yeteneğin kardeşidir.
Köpeğin ölümü de köpekçe olur.
Milli bilim yoktur. Milli çarpım cetveli de yoktur. Milli olan artık bilim değildir.
Mutluluğun ya da bahtsızlığın en yüksek ifadesi, çoğu zaman susmaktır.
Mutsuzlar; bencil, garezci, haksız ve acımasız olurlar.
Parası olan bir oyuncu; mektup değil, telgraf yollar.
Savaş, bir kötülüktür.
Sevmeden evlenmek, inanmadan ibadet etmek gibi alçakça bir iştir.
Üniversiteler; öğrencilerin hem yeteneklerini, hem de yeteneksizliklerini ortaya çıkarır.
Yalan kadar insanı alçaltan bir şey yoktur.
