Yahya bin Muaz Sözleri :
Ancak tamahkarlığın terkiyledir ki, kardeşlik sabit olur.
Ayrılığın safasından, birliğin kaderi daha hayırlıdır.
Bela ve musibetler inince, sabrın hakikatleri zahir olur.
Cahil bir adamı, münakaşa ederek mağlup etmeye imkân yoktur.
Dostun yakınlığını kazanmak isteyen, günahları için çokça ağlasın.
Düşünmeden konuşan pişman olur. Konuşmadan önce düşünen, selâmet bulur.
Gerçek sevgi; kötülük gördüğünde azalmayıp, iyilik gördüğünde artmayandır.
Gönül dünyaya uzaklığından ağladıkça, can Allah’a yakınlığından güler.
Günahlarını terketmeden Allah’tan af ve mağfiret istemek, yalancıların istiğfarıdır.
Halim olan akranını geçer. Öfkesini kullanan, aşağılık denizine batar.
Hiçbir şeye gerektiğinden fazla değer verme, çünkü mübalağa, hakikati söndürür.
İbadet eğer bir kuş olsaydı, onun kanatları oruç ile namaz olurdu.
İlim ve hikmetin nuru, kendileriyle dünyalığın istenmesi halinde kaybolur.
Kişinin kimseyi kınamaması, akıllı oluşundadır. Ben bazen bir günah yüzünden kınamıştım da, bu yüzden aynı günaha yirmi sene sonra bende uğratıldım.
Kişinin yakını düşman olunca, uzak sayılır. Yabancı da dost olunca, onun yakını olur.
Malı ile sana karşı kibirlenen adama karşı kibirlenmek, Allah için tevazu sayılır.
Nefsini sevdiği halde Allah’ı sevdiğini iddia eden kimse, yalancı biridir.
Şeytan, açlığa katlanan ve emeli kısa olan bir kulun kalbine giremez.
